Drożyńska x Zachęta

maseczki_gang_fot._maciej_szczescniak_ela_szurpicka.jpg m_drozynska_chusta_2020.jpg chusta_biala_fot._mac_j.jpg chlopcy_poziom_fot._m_drozynska.jpg chustka_rz_fot._maciej_szczescniak_ela_szurpicka.JPG

Drożyńska x Zachęta

Drożyńska x Zachęta to rzeczy użytkowe przygotowane przez Monikę Drożyńską dla Zachęty –Narodowej Galerii Sztuki.

Nawiązują do jej cyklu Dwa – flag, które w 2020 powiewają nad wejściem do wielu instytucji kultury w Polsce i za granicą (podczas Biennale Warszawa, w Galerii Arsenał w Białymstoku, Galerii Arsenał w Poznaniu, BWA w Katowicach, BWA Zielona Góra, BWA w Tarnowie, Galerii Bielskiej BWA w Bielsku-Białej, BWA Wrocław Główny, Trafostacji Sztuki w Szczecinie, Biurze Wystaw w Warszawie, Krakauer Haus w Norymberdze, w przestrzeniach publicznych Londynu, Tel Awiwu i Liverpoolu).

Seria ta realizowana jest od początku pandemii. Symbol użyty we fladze jest rysunkiem z tkaniny, która powstała podczas pierwszego lockdownu, wiosną 2020. Tkanina ma formę notatek. Ich haftowanie pozwoliło artystce przepracować czas izolacji i wyjątkowego stanu pandemii, w jakim znalazł się świat.

Rysunek przedstawia znany i często w historii Polski stosowany gest palców rozpostartych w geście victoria, z zaznaczeniem odległości między nimi. Symbol ten oddaje frustrację i bezradność, jaką dzieliło podczas pierwszego lockdownu wielu ludzi na całym świecie. Z jednej strony czuliśmy naturalną potrzebę zaprotestowania, z drugiej, było to praktycznie niemożliwe. Po wyborach prezydenckich w Polscea wcześniej kampanii wyborczej z elementami propagowania mowy nienawiści, flagi ze znakiem V zyskały nowy krytyczny wydźwięk.

Dla Zachęty artystka przygotowała serię maseczek i chust. Rysunek na maseczce nawiązuje bezpośrednio do rysunku z flagi, chusta jest ozdobiona rysunkiem zrobionym specjalnie na potrzeby projektu.

W rysunku tym opowiadana jest historia cyfry „dwa" oraz kupidoretii – wirusa miłości. Dwa nie dzieli, a łączy. Opowiada o parze osób, która żyje razem. Historię kupidoterii, napisaną przez pisarkę Aleksandrę Liczak, można przeczytać na chuście: „Kupidoteria (z łac. cupido / pragnienie, pożądanie), wirus należący do grupy wirusów miłości szczególnie wyspecjalizowanej w tym, że się kocha; wraz z przytuloterią tworzy królestwo amorum. Kupidoteria mnoży się przez zakochanie w całoterii (patrz. całować); efektem jest powstanie wirusa miłości zwykłej (por. miłość zwykła). Całowanie roznosi kupidoterię, tak właśnie epidemia miłości obejmuje cały świat. Kupidoteria występuje powszechnie w otoczeniu. W wodzie, glebie, jedzeniu. Jest zawieszona w powietrzu. W przyrodzie odgrywa podstawową rolę. Nieobecność kupidoterii uniemożliwiłaby życie na ziemi".